Zoals in het bericht van vorige week is vermeld zijn wij het 'slachtoffer' geworden van een zeer zeldzame gevaarlijke kwal, de Tomoya Ohboya. We zijn nu aardig populair geworden door de media. In de media maandag voorpagina nieuws werd gezegd dat het om een Portugees oorlogschip ging. Dit hebben Arno en Michael afgelopen week in diverse media recht gezet d.m.v. ingezonden brieven naar kranten en op mediasite Versgeperst Arno heeft maandag 20 juni een radio interview gegeven en allerlei Zoölogen over de hele wereld vragen per mail om informatie en foto's. We worden al met al aardige experts. Wist je dat kwallen neteldieren zijn die netelcellen om hun mondopening hebben en een netelcel op een klein harpoentje met gif lijkt. Op een tentakel zitten miljoenen netelcellen en die kunnen tot 3 weken nadat de kwal al dood is overleven. Als je een tentakel ervan aanraakt, al ligt hij op het strand, schiet hij zo'n harpoen met gif af wat jeuk of pijn veroorzaakt. Zo blijkt dat deze kwallen met volle maan paren, dat jonge kinderen door het gespartel in het water eerder slachtoffer worden, dat deze zeer zelden in Curacao zijn, 20 jaar geleden is deze voor het eerst ontdekt bij de kust van Bonaire en daarna is deze nog 50 keer in het Caribisch gebied gesignaleerd, dat er een exemplaar uit 1991 in Amerika in een collectie zit en ze graag 'onze' kwal willen, dat er een locale expert is die 140 foto's heeft van wonden en onze in de collectie erbij wil, er een Braziliaanse zoöloog een hele vragenlijst stuurde, ons exemplaar bijna 90 cm lang was, dat kwallenbeten van een Tomoya Ohboya kunnen leiden tot een anafylaxie -een levensbedreigende toestand...en dit laatste heeft ons erg laten schrikken. Karin is allergisch en heeft al een epi-pen (dit is een automatische injectienaald met adrenaline) maar dit is voor bepaalde voedselallergie. Nu we dit lazen op internet blijkt dat een kwallenbeet ook kan leiden tot anafylaxie, misschien is het toch beter om altijd de epi-pen op zak te hebben.
In het vorige bericht hebben we niet precies de plekken verteld. Roos had tentakels om haar linkerhand, een grote bult bij het midden van haar borstbeen, plekken onder haar oksel en zij. Jord had een grote plek op zijn buik met een tentakel die liep tot halverwege zijn rug. Nu blijkt later dat hij ook een plekje op zijn duim had. Waarschijnlijk heeft Karin doordat ze Roos als optilde, zij schreeuwde als eerste, tentakels van Roos op haar linker bovenbeen en rechter bovenarm gekregen. Als eerste reactie heeft Karin de tentakels met duim en wijsvinger van Roos haar hand gehaald. Daardoor had Karin ook wat plekjes op haar rechterhand, maar deze waren naar een dag weg. Doordat je vingers vet zijn en eelt hebben, blijkt dat de netel daar niet goed beet heeft. Het beste is natuurlijk handschoenen te dragen, zie vorig bericht voor de behandeling van kwallenbeten. De tweeling (want niet iedereen gelooft dat ze 2 jaar verschillen) hebben nu, 8 dagen later, nog beetje last van de wonden en diaree gehad. Karin is de hele week nog niet energievol en autorijden gaat ook niet super (late reactie en ziet auto's over het hoofd) Arno heeft Sofie dus de hele week naar school gebracht. Ze zijn zondag voor het eerst in het zwembad gegaan, maar we gaan nog niet naar het strand/zand. De wonden zijn niet helemaal dicht, zijn behoorlijk lelijk, bij Jord niet meer gezwollen, Roos belast haar hand nog niet optimaal, we smeren nog met fucicort, maar ze slikken geen claratine (antihistaminica) meer. Zoals we op internet gelezen hebben kan het weken, maanden, jaren duren voordat de wonden niet meer zichtbaar zijn. Vanmiddag hebben we een afspraak bij de huisarts, want Roos haar wond wordt gelig en haar hand ontziet ze. De harpoentjes moeten er uitgetrokken worden of zweren, maar ome dokter de Jong mag hier even naar kijken.
En als je denkt alles gehad te hebben...valt de oudste dochter 1,5 meter uit een boom tijdens een verjaardagspartijtje. Gelukkig alleen haar enkel gestuikt, maar het wordt echt even tijd voor VAKANTIE!! Nog 1 weekje school en dan hoeven we even niet meer vroeg op, vroeg naar bed en kunnen we uitrusten van het eerste emotionele maar een mooi en belevenisvol half jaar.
In het vorige bericht hebben we niet precies de plekken verteld. Roos had tentakels om haar linkerhand, een grote bult bij het midden van haar borstbeen, plekken onder haar oksel en zij. Jord had een grote plek op zijn buik met een tentakel die liep tot halverwege zijn rug. Nu blijkt later dat hij ook een plekje op zijn duim had. Waarschijnlijk heeft Karin doordat ze Roos als optilde, zij schreeuwde als eerste, tentakels van Roos op haar linker bovenbeen en rechter bovenarm gekregen. Als eerste reactie heeft Karin de tentakels met duim en wijsvinger van Roos haar hand gehaald. Daardoor had Karin ook wat plekjes op haar rechterhand, maar deze waren naar een dag weg. Doordat je vingers vet zijn en eelt hebben, blijkt dat de netel daar niet goed beet heeft. Het beste is natuurlijk handschoenen te dragen, zie vorig bericht voor de behandeling van kwallenbeten. De tweeling (want niet iedereen gelooft dat ze 2 jaar verschillen) hebben nu, 8 dagen later, nog beetje last van de wonden en diaree gehad. Karin is de hele week nog niet energievol en autorijden gaat ook niet super (late reactie en ziet auto's over het hoofd) Arno heeft Sofie dus de hele week naar school gebracht. Ze zijn zondag voor het eerst in het zwembad gegaan, maar we gaan nog niet naar het strand/zand. De wonden zijn niet helemaal dicht, zijn behoorlijk lelijk, bij Jord niet meer gezwollen, Roos belast haar hand nog niet optimaal, we smeren nog met fucicort, maar ze slikken geen claratine (antihistaminica) meer. Zoals we op internet gelezen hebben kan het weken, maanden, jaren duren voordat de wonden niet meer zichtbaar zijn. Vanmiddag hebben we een afspraak bij de huisarts, want Roos haar wond wordt gelig en haar hand ontziet ze. De harpoentjes moeten er uitgetrokken worden of zweren, maar ome dokter de Jong mag hier even naar kijken.
En als je denkt alles gehad te hebben...valt de oudste dochter 1,5 meter uit een boom tijdens een verjaardagspartijtje. Gelukkig alleen haar enkel gestuikt, maar het wordt echt even tijd voor VAKANTIE!! Nog 1 weekje school en dan hoeven we even niet meer vroeg op, vroeg naar bed en kunnen we uitrusten van het eerste emotionele maar een mooi en belevenisvol half jaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten