maandag 7 februari 2011

Week 8 in Curaçao

Maandag 31 januari 2011
De derde boeking is binnen. Familie Polman komt begin juni. Erg leuk vooral dat er dan visite uit Nederland is op Roos haar vijfde verjaardag. Het boekingskantoor krijgt het nog druk. Paul en IJske met Sofie haar verjaardag in maart. Waarschijnlijk komt neef Marc en zijn harem uit Amerika ergens dit jaar ook nog langs. Met de herfstvakantie misschien Hanzo, ook weer vijf slapers. Half november wil Hetty komen om de intocht van de Sint mee te maken. En hopelijk met de kerstvakantie vriendin Jolanda met Rob en Noortje. Zelfs al toezeggingen voor februari 2012 gekregen van Joop & Elly. Tjoh, we krijgen het echt druk. We moeten het appartement maar eens even gaan opruimen. We hebben alleen nog niet iedereen verteld dat we enge monsters in de tuin hebben.  Sofie is ziek. Roos en Jord werden door Arno naar school gebracht. Sofie wil nu ze ziek is graag schooltje spelen en schilderen. Ze hadden van Sinterklaas een bord gekregen om zelf te versieren, dus dat werd gedaan.

Dinsdag 1 februari 2011
Vanochtend gebeld naar school dat Roos nu ook koorts heeft. Ze moest wel huilen, want ze  wilde wel. Op zich dachten we dat dit een goed tekenen is. School vind ze leuk, maar later deze week bleek het iets gecompliceerder te liggen. Vandaag was het Roos haar beurt om het bord te gaan schilderen. Het werd een behoorlijke Picasso en vooral madam zat onder. Sofie, nog steeds niet beter, ging ook even schilderen. Alleen bleek later dat 70 cm naast het kleed de tafel mee geschilderd was. Heerlijk zieke kinderen die actief ziek zijn. L’histoire se repete. Arno wilde vroeger als hij ziek was alleen maar slapen en ik moest geëntertaind worden of speelde zelf voor entertainer. ’s-Avond hoorde Arno Roos huilen. Toen hij ging kijken was ze aan het slapen. Het huilen was dus in haar slaap. Hij heeft haar uit bed gehaald om te plassen, maar ze had zelf niet in de gaten dat ze huilde. We weten dus ook niet waarom ze huilde. To be continued…

Woensdag 2 februari 2011
Tijdens het skypen met Esmee, die was bij opa en oma was, vertelde Vanessa dat Esmee zegt dat wij op vakantie wonen. Roos op haal beurt zegt dat wij in Nederland wonen en dat we hier op schoolvakantie zijn. Twee dames van bijna vijf hebben zo hun eigen ideeën over het feit dat wij in Curaçao wonen. Grappig hoe de dames zo hun eigen uitleg hebben. Jord wilde zijn eigen bord niet schilderen, dus Sofie was zo vriendelijk om een Bob de Bouwer voor hem te schilderen. Bij thuiskomst dacht Arno zelfs dat moeder het had geschilderd zo mooi had Sofie het gedaan.
Vandaag is tante Sandra 28 geworden, dus gingen we een verjaardagskypeje doen. Tijdens het skypen werd Roos opeens stil en verdrietig. Ze kroop bijna in me. Later kwam alles eruit. Ze mist Nederland, maar vooral haar vriendjes, de juf en school. Ze heeft ook gelijk, want de Regenboogschool is ook wel een hele erge leuke school. Zeer gemoedelijk. De school hier is elitair en vooral bij de kinderen die Roos leuk vindt, de zesjarigen, krijgt ze geen aansluiting. Terwijl in Nederland Roos gewoon met oudste kleuters speelde. De juffen kan je ook niet vergelijken, totaal andere types. Na doorvragen bleek dat Roos zich niet gehoord voelt door juf Nicole. Grappig, want Roos heeft toen Hetty hier was een droom verteld aan de juf. Dat Roos en Jord een krokodil in de tuin hadden die hun naderde en mama hoorde hun niet roepen. Dit ging dus misschien niet om mama, maar om juf. Met de juf heb ik die droom al besproken, maar ik dacht alleen ik ga beter naar Roos luisteren. Bij navragen blijkt dat Roos ook ratelt tegen de juf, zonder eerst te wachten tot ze de aandacht van de juf heeft. Arno vertelde haar dat juf net zo is als papa. Bij papa moet je ook z’n naam zeggen en wachten tot hij kijkt. Roos vond dat grappig. Verder hebben we het gehad over de kindjes die ze leuk vindt en haar juist wegduwen (niet fysiek) Ik geloof dat het uitgebreide gesprek wel een opluchting voor haar was.

Donderdag 3 februari 2011
Nu iedereen beter is kunnen we voor het eerst met twee auto's weg, dachten we. Arno heeft van het weekend nl. zijn Nissan Frontier gekregen, een pick-up met dubbele cabine. Helaas werd dit het niet...de auto wilde niet starten. Dus met vertraging, eerst Arno naar zijn werk gebracht en daarna de meiden naar school. Morgen komt de wegenwacht. Voor de tweede achter een volgende dag  stroomstoring. Het duurt niet uren, maar het is wel vervelend mocht je weg moeten. We hebben een soort Fort Knox, maar dan met veel elektrische deuren en geen noodaggregaat. De sleutels op het voorhek doen het niet, mocht de remote van de automaat het niet doen dan kan je niks beginnen. De tweede remote van de garagedeur is ook stuk, dus we gaan de verhuurder eens even verwittigen. Roos was naar school, want had geen koorts, maar bij het ophalen voelde ze toch erg warm. Thuis bleek ze 38,5 te hebben. Was dus nog niet uitgeziekt. Ze was heel verdrietig, niet omdat ze ziek is maar omdat ze bang is dat ze nu niet naar Tobe’s feestje kan. Dat moet wel lukken, want dat is pas over een week. Het is best lastig om een zieke uit het zwembad te houden. Dus doen we het niet. De enige afspraak die we hebben is dat ze heel even in het water mogen, snel afdrogen en niet in de volle zon mogen.

Vrijdag 4 februari 2011
Sofie maakt drama dat ze alleen naar school moet. Roos heeft nog steeds koorts en Jord heeft geen school. Het feit dat papa haar soulmate is helpt ook niet echt. Papa moet ook elke dag werken en mama blijft thuis. Met tegenzin accepteert het. Sofie is op school een dansje in het geheim aan het oefenen voor het Pleinfeest op zaterdag 26 februari. In Nederland worden zulke dingen gewoon doordeweeks georganiseerd, hier offeren ze er een dag van je weekend voor op. Net als verjaardagspartijtjes van schoolvriendjes in het weekend, zijn hier heel gewoon. Komt denk ik doordat je geen familie etc. heb, dan wordt dat gebruikelijk.
Nu Roos thuis is kunnen we mooi een verjaardagskype doen voor ons nichtje Jylte. Met het tijdsverschil van 5 uur met Nederland waren we net online na hun schooldag. Lang zal ze leven gezongen. Dit keer ging het beter met Roos i.t.t. het skypen met tante Sandra (lees de tekst van 2 februari) Jylte heeft een roze Vtech Kidizoom gekregen. Dat is grappig, want die heeft Sofie ook. We wilden een foto van haar maken terwijl ze aan het skypen is, maar helaas was het geheugen vol en de batterij leeg. Volgende keer beter. Rond 9 uur kwam de wegenwacht meneer. Hij gaf de auto een jump-start en hij liep weer. Kostte; ongeveer 15 euro. De motor heb ik 45 minuten laten draaien, maar 's-middags toen Arno na de lunch met zijn eigen auto weg wilde naar zijn werk...deed ie niks. Balen!! To be continued.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten