Vrijdag 18 februari 2011
Roos vond het allemaal zo spannend dat ze om 5 uur ons riep. Madam zat met haar zelfgemaakte cadeau in haar bed klaar. “Roos je moet nog 2 uur slapen”. Zeventig minuten later riep mevrouw weer. Nu had ze twee cadeautjes, een koffertje, een tasje en het boek van Pluk van de Petteflet in bed. Moeders werd nu wel een beetje boos. En om 7 uur kon ze eindelijk uit bed om al zingend haar broertje wakker te maken. Glunderend werd hij wakker. Bij ons in bed de cadeautjes uitgepakt. We hadden extra veel cadeaus, want we hadden van alle opa’s en oma’s ook cadeaus en daarna natuurlijk ook nog de kaarten voor gelezen. Bedankt allemaal. Jord is erg verwend. Hij had daarna geen aandacht meer voor de felicitatie-skypes, de cadeaus waren te mooi. Na de cadeaus, ontbijt, taart en 1,5 uur skypen gingen we naar de Ostrich struisvogelfarm. Jord wilde graag naar de dierentuin, maar we hebben het zo geboetseerd dat het struisvogels, hangbuikzwijnen en krokodillen werden. Ze hadden ook nog een pratende papagaai, een schildpad en schapen. Dus al met al werd het toch een dierentuin. Om 11 uur startte er een rondleiding in een overdekte truck. We hebben erg veel geleerd over struisvogels, veren gezocht, gevoerd, op een ei gestaan en gelachen, want de gids was erg enthousiast en vol met grappen. Daarna wilde we nog struisvogel eten, maar de kok had in zijn hand gesneden. Na een drankje gingen we naar de auto richting pizzeria Il Forno aan de Caracasbaaiweg. De kinderen lekker in het speelhuisje gespeeld, op de schommels en van de glijbaan geroetsjt. Wij lekker aan een Polar biertje. ’s-Middags was er eigenlijk ook nog de parade di Kabai, de carnavalsparade met paarden, maar het was een indrukwekkend weekend en morgen moeten de kinderen weer naar school. Volgend jaar gaan we naar die parade. Thuis lekker gespeeld met alle nieuwe dingen. En met het avondeten nog een felicitatie-skype van Hanzo en Marjan. Al met al toch een aardige verjaardag.
Vanochtend bracht Arno de meiden naar school. Moeders heeft even rustig ochtendje met zoonlief en Cecilia. We hebben dierenbingo gespeeld en Jord heeft gewonnen. Dit is een spel waar je geluiden bij de plaatjes van de dieren moet raden. Erg leuk en educatief. Verder druk bezig geweest op zoek naar zandbakzand. Speelgoedwinkels verkopen dus zandbakken, maar weten niet waar je zandbakzand vandaan haalt. Bij eentje lag nog een berg bouwzand, dat konden we wel ophalen. Alleen zie ik het al voor me dat we dan opeens de politie op ons dak krijgen. Dit is namelijk precies de plek waar ik door de politie al een keer staande ben gehouden, omdat ik tegen het verkeer in reed. De verkeersborden waren niet duidelijk, gaf de politieagent zelf ook toe. Toen ik het zandprobleem vertelde aan Cecilia belde zij meteen haar broer die in de bouw zit. We kregen een telefoonnummer van een mannetje die met zijn truck wel zand kon brengen. Miguel wilde wel even kijken hoeveel zand we nodig hebben en waar het moet komen. ’s-Middags rond vijven kwam hij met een truck, met toch echt iets te veel zand. We hebben dus nu genoeg zand voor zandzakken voor een volgende overstroming. Voordat ik de meiden op kon halen, eerst met Lucky naar de dierenarts Doest in Julianadorp. Lucky heeft een grote beurt gehad. Bleek koorts te hebben door haar ontstoken ingetrokken tepels, heeft een spuit en een penicilline kuur gekregen. Ze weeg 11.8 kilo schoon aan de haak en het kan zijn dat ze toch al ouder dan een jaar is, want ze heeft een beetje tandsteen. Honden onder 1 jaar hebben dat blijkbaar niet. Weer wat geleerd. Uit school kwam Marie-Louise bij ons spelen. De meiden hadden het erg naar hun zin.
Zaterdag 19 februari 2011
Roos en Arno gingen kijken bij zwemles van zwemjuf Carmelien bij Hook’s Hut. Erg leuk atmosfeertje om een keer naar het strand te gaan, maar Roos vond de juf niet lief. Dit kwam omdat de kinderen stout deden, maar dat zag Roos niet. De juf gaf les in het Papiaments, omdat er geen Nederlands sprekende kindjes les hadden. Dat was dus ook niet ideaal voor Roosje. Daarna had Roos even quality time met vaders. De HSP/HSK’tjes wilden het liefst een geestelijke verwendag thuis hebben, zodat onze wegen vandaag gescheiden waren. Tot kleine ergernis van vader, maar soms gaan plannen niet door als de hoogsensitieven in het gezin te veel energie hebben verloren gedurende de week. Dit is ook voor de HSP balen, maar soms is het beter er aan toe te geven zodat de batterij zich weer kan opladen. Arno wil het liefst duizend dingen in het weekend doen en dit botst soms met de HSP-tjes. Ik zit er aan te denken om een boek te schrijven over HSP en emigreren, dus wie weet komt dat nog. Na het middag eten zijn we met z’n allen naar Mambo Beach gegaan, waar juf Jennifer haar zwemles geeft in zee. Het was even zoeken, maar het klikte met Roos en de juf. De juf had nu 3 kindjes en ze zwemmen zonder kurkjes of bandjes, maar met een slang. Volgende week gaat Roos beginnen. Tijdens het zoeken werden we aangesproken door een modellenbureau, Chicas Curacao, of we de kinderen kwamen inschrijven. Dus daarna wilde Sofie wel een fotoshootje doen, mevrouw is ervaringsdeskundige sinds ze vorig jaar Lucky Tissink-Swart van Swartwerk Fotografie heeft geholpen met haar portfolio. Of vader en moeder ook fotomodel met de kinderen wilde worden, want dat was wel leuk om de kinderen met hun eigen ouders soms te fotograferen. Nou, ik dacht het niet hè. We krijgen wel een foto toegestuurd met ons vijven, dus dat hebben we er wel uitgesleept. Daarna richting Seaacquarium gelopen en gekeken naar de zeerobben die gevoerd werden. Een andere keer gaan we naar binnen om de dolfijnen te bekijken. Toen de kinderen op bed lagen begon het echte werk. Er moest zand van de garage verplaatst worden. De garage ligt laag, de zandbak hoog en we hebben geen schep. Dus met emmertjes en een wagentje vulden wij de zandbak (die op zijn beurt eigenlijk een zwembadje is) Daarna het huis versieren. Wat een kast van een huis! Dat merk je dus aan de slingers. Als we in Nederland drie slingers ophingen was de woonkamer vol. Hier oogt het zelfs kaal. Gelukkig hadden we genoeg slingers.
Zondag 20 februari 2011
Roos vond het allemaal zo spannend dat ze om 5 uur ons riep. Madam zat met haar zelfgemaakte cadeau in haar bed klaar. “Roos je moet nog 2 uur slapen”. Zeventig minuten later riep mevrouw weer. Nu had ze twee cadeautjes, een koffertje, een tasje en het boek van Pluk van de Petteflet in bed. Moeders werd nu wel een beetje boos. En om 7 uur kon ze eindelijk uit bed om al zingend haar broertje wakker te maken. Glunderend werd hij wakker. Bij ons in bed de cadeautjes uitgepakt. We hadden extra veel cadeaus, want we hadden van alle opa’s en oma’s ook cadeaus en daarna natuurlijk ook nog de kaarten voor gelezen. Bedankt allemaal. Jord is erg verwend. Hij had daarna geen aandacht meer voor de felicitatie-skypes, de cadeaus waren te mooi. Na de cadeaus, ontbijt, taart en 1,5 uur skypen gingen we naar de Ostrich struisvogelfarm. Jord wilde graag naar de dierentuin, maar we hebben het zo geboetseerd dat het struisvogels, hangbuikzwijnen en krokodillen werden. Ze hadden ook nog een pratende papagaai, een schildpad en schapen. Dus al met al werd het toch een dierentuin. Om 11 uur startte er een rondleiding in een overdekte truck. We hebben erg veel geleerd over struisvogels, veren gezocht, gevoerd, op een ei gestaan en gelachen, want de gids was erg enthousiast en vol met grappen. Daarna wilde we nog struisvogel eten, maar de kok had in zijn hand gesneden. Na een drankje gingen we naar de auto richting pizzeria Il Forno aan de Caracasbaaiweg. De kinderen lekker in het speelhuisje gespeeld, op de schommels en van de glijbaan geroetsjt. Wij lekker aan een Polar biertje. ’s-Middags was er eigenlijk ook nog de parade di Kabai, de carnavalsparade met paarden, maar het was een indrukwekkend weekend en morgen moeten de kinderen weer naar school. Volgend jaar gaan we naar die parade. Thuis lekker gespeeld met alle nieuwe dingen. En met het avondeten nog een felicitatie-skype van Hanzo en Marjan. Al met al toch een aardige verjaardag.
Maandag 21 februari 2011
Jord had vandaag zijn traktatie op school, knakworst-komkommer vlinders. Voordat hij in de kring ging kreeg hij een feestmuts waar hij zelf stickers op mocht plakken. Er gingen stickers van een struisvogel en een olifant op. Hij werd toegezongen in het Engels, Papiaments, Spaans en Nederlands inclusief muziekinstrumenten. Natuurlijk mocht hij kaarsjes uitblazen, wat hij in een keer meteen goed deed. Daarna mocht hij in een grabbelton een cadeautje uitzoeken. Hij vond een blauwe bril met rode glazen het aller mooist. Daarna ging Jord uitdelen. Het eerste kindje haalde de komkommer van de knakworst, de volgende wilde helemaal niet, weer een anti-groente kind en zo ging het verder. Tja, sorry hoor maar verantwoord trakteren is best lastig. Maar uit eindelijk kregen we toch de meesten aan de komkommer. Kortom een geslaagd feestje voor ons varkentje. Thuis wel weer een eenzaam gevoel, zo zonder de kinderen om me heen. Ik geloof dat ik toch niet helemaal de oude ben en heb toch nog erg last van mezelf. Met tranen in mijn ogen in de auto om de kinderen weer op te halen. Ben echt op. Misschien komt het ook wel doordat we nu op een afstandelijke manier qua familie en vrienden een verjaardagsfeestje moesten vieren. En het is niet niks eerst overspannen en daarna emigreren. “Normale mensen” zouden dat al moeilijk vinden en een HSP heeft helemaal veel tijd nodig om weer een balans te vinden. Gelukkig ziet Arno dit ook, dus aan hem heb ik veel steun. Sofie had eindelijk het meisje uit de andere klas zover dat ze bij ons kon spelen. Leuk meisje en het spelen ging aardig. Jill leerde Sofie hoe ze een koprol boven het water kan maken. Eng van die kleine meisjes die vlak van de rand salto’s gaan maken. De kunst van het loslaten… Jill d’r vader is marinier en de kazerne is vlakbij. Iets na 15 uur kwam hij mevrouw halen. Zes vlechtjes meer in haar haar, Sofie leert voor kapper en doet dit echt netjes. Bij het afscheid mocht Jill ook nog twee armbandjes en een ringetje. Dit is iets nieuws van Sofie. Als er iemand gespeeld heeft mag deze iets “kostbaars” uitkiezen. Echt lief. Nadat Jill weg was moesten we nog even oefenen met woordjes van “Veilig en Vlot”. Anders wordt juf Paula boos op ons. Donderdag moet ik op het matje komen, want ik heb het een beetje verwaarloosd. Roos is sinds gister begonnen met lezen. Ze leest nu een AV1 boekje over Raar haar. Met een beetje hulp lukt het haar om voor het slapen gaan een bladzijde te lezen. Echt super. Oh en nog niet wereldkundig gemaakt, maar Roos heeft haar veterstrikdiploma gehaald. Niet dat we schoenen hebben met veters, maar je kan het maar alvast hebben hè.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten