Jord voert struisvogels voor zijn 3e verjaardagsfeestje

Vrijdag 18 februari 2011

Vanochtend bracht Arno de meiden naar school. Moeders heeft even rustig ochtendje met zoonlief en Cecilia. We hebben dierenbingo gespeeld en Jord heeft gewonnen. Dit is een spel waar je geluiden bij de plaatjes van de dieren moet raden. Erg leuk en educatief. Verder druk bezig geweest op zoek naar zandbakzand. Speelgoedwinkels verkopen dus zandbakken, maar weten niet waar je zandbakzand vandaan haalt. Bij eentje lag nog een berg bouwzand, dat konden we wel ophalen. Alleen zie ik het al voor me dat we dan opeens de politie op ons dak krijgen. Dit is namelijk precies de plek waar ik door de politie al een keer staande ben gehouden, omdat ik tegen het verkeer in reed. De verkeersborden waren niet duidelijk, gaf de politieagent zelf ook toe. Toen ik het zandprobleem vertelde aan Cecilia belde zij meteen haar broer die in de bouw zit. We kregen een telefoonnummer van een mannetje die met zijn truck wel zand kon brengen. Miguel wilde wel even kijken hoeveel zand we nodig hebben en waar het moet komen. ’s-Middags rond vijven kwam hij met een truck, met toch echt iets te veel zand. We hebben dus nu genoeg zand voor zandzakken voor een volgende overstroming.  Voordat ik de meiden op kon halen, eerst met Lucky naar de dierenarts Doest in Julianadorp. Lucky heeft een grote beurt gehad. Bleek koorts te hebben door haar ontstoken ingetrokken tepels, heeft een spuit en een penicilline kuur gekregen. Ze weeg 11.8 kilo schoon aan de haak en het kan zijn dat ze toch al ouder dan een jaar is, want ze heeft een beetje tandsteen. Honden onder 1 jaar hebben dat blijkbaar niet. Weer wat geleerd. Uit school kwam Marie-Louise bij ons spelen. De meiden hadden het erg naar hun zin.

Zaterdag 19 februari 2011

Roos en Arno gingen kijken bij zwemles van zwemjuf Carmelien bij Hook’s Hut. Erg leuk atmosfeertje om een keer naar het strand te gaan, maar Roos vond de juf niet lief. Dit kwam omdat de kinderen stout deden, maar dat zag Roos niet. De juf gaf les in het Papiaments, omdat er geen Nederlands sprekende kindjes les hadden. Dat was dus ook niet ideaal voor Roosje. Daarna had Roos even quality time met vaders. De HSP/HSK’tjes wilden het liefst een geestelijke verwendag thuis hebben, zodat onze wegen vandaag gescheiden waren. Tot kleine ergernis van vader, maar soms gaan plannen niet door als de hoogsensitieven in het gezin te veel energie hebben verloren gedurende de week. Dit is ook voor de HSP balen, maar soms is het beter er aan toe te geven zodat de batterij zich weer kan opladen. Arno wil het liefst duizend dingen in het weekend doen en dit botst soms met de HSP-tjes. Ik zit er aan te denken om een boek te schrijven over HSP en emigreren, dus wie weet komt dat nog. Na het middag eten zijn we met z’n allen naar Mambo Beach gegaan, waar juf Jennifer haar zwemles geeft in zee. Het was even zoeken, maar het klikte met Roos en de juf. De juf had nu 3 kindjes en ze zwemmen zonder kurkjes of bandjes, maar met een slang. Volgende week gaat Roos beginnen. Tijdens het zoeken werden we aangesproken door een modellenbureau, Chicas Curacao, of we de kinderen kwamen inschrijven. Dus daarna wilde Sofie wel een fotoshootje doen, mevrouw is ervaringsdeskundige sinds ze vorig jaar Lucky Tissink-Swart van Swartwerk Fotografie heeft geholpen met haar portfolio. Of vader en moeder ook fotomodel met de kinderen wilde worden, want dat was wel leuk om de kinderen met hun eigen ouders soms te fotograferen. Nou, ik dacht het niet hè. We krijgen wel een foto toegestuurd met ons vijven, dus dat hebben we er wel uitgesleept. Daarna richting Seaacquarium gelopen en gekeken naar de zeerobben die gevoerd werden. Een andere keer gaan we naar binnen om de dolfijnen te bekijken. Toen de kinderen op bed lagen begon het echte werk. Er moest zand van de garage verplaatst worden. De garage ligt laag, de zandbak hoog en we hebben geen schep. Dus met emmertjes en een wagentje vulden wij de zandbak (die op zijn beurt eigenlijk een zwembadje is) Daarna het huis versieren. Wat een kast van een huis! Dat merk je dus aan de slingers. Als we in Nederland drie slingers ophingen was de woonkamer vol. Hier oogt het zelfs kaal. Gelukkig hadden we genoeg slingers.

Zondag 20 februari 2011

Roos vond het allemaal zo spannend dat ze om 5 uur ons riep. Madam zat met haar zelfgemaakte cadeau in haar bed klaar. “Roos je moet nog 2 uur slapen”. Zeventig minuten later riep mevrouw weer. Nu had ze twee cadeautjes, een koffertje, een tasje en het boek van Pluk van de Petteflet in bed. Moeders werd nu wel een beetje boos. En om 7 uur kon ze eindelijk uit bed om al zingend haar broertje wakker te maken. Glunderend werd hij wakker. Bij ons in bed de cadeautjes uitgepakt. We hadden extra veel cadeaus, want we hadden van alle opa’s en oma’s ook cadeaus en daarna natuurlijk ook nog de kaarten voor gelezen. Bedankt allemaal. Jord is erg verwend. Hij had daarna geen aandacht meer voor de felicitatie-skypes, de cadeaus waren te mooi. Na de cadeaus, ontbijt, taart en 1,5 uur skypen gingen we naar de Ostrich struisvogelfarm. Jord wilde graag naar de dierentuin, maar we hebben het zo geboetseerd dat het struisvogels, hangbuikzwijnen en krokodillen werden. Ze hadden ook nog een pratende papagaai, een schildpad en schapen. Dus al met al werd het toch een dierentuin. Om 11 uur startte er een rondleiding in een overdekte truck. We hebben erg veel geleerd over struisvogels, veren gezocht, gevoerd, op een ei gestaan en gelachen, want de gids was erg enthousiast en vol met grappen. Daarna wilde we nog struisvogel eten, maar de kok had in zijn hand gesneden. Na een drankje gingen we naar de auto richting pizzeria Il Forno aan de Caracasbaaiweg. De kinderen lekker in het speelhuisje gespeeld, op de schommels en van de glijbaan geroetsjt. Wij lekker aan een Polar biertje. ’s-Middags was er eigenlijk ook nog de parade di Kabai, de carnavalsparade met paarden, maar het was een indrukwekkend weekend en morgen moeten de kinderen weer naar school. Volgend jaar gaan we naar die parade. Thuis lekker gespeeld met alle nieuwe dingen. En met het avondeten nog een felicitatie-skype van Hanzo en Marjan. Al met al toch een aardige verjaardag.

Maandag 21 februari 2011

Jord had vandaag zijn traktatie op school, knakworst-komkommer vlinders. Voordat hij in de kring ging kreeg hij een feestmuts waar hij zelf stickers op mocht plakken. Er gingen stickers van een struisvogel en een olifant op. Hij werd toegezongen in het Engels, Papiaments, Spaans en Nederlands inclusief muziekinstrumenten. Natuurlijk mocht hij kaarsjes uitblazen, wat hij in een keer meteen goed deed. Daarna mocht hij in een grabbelton een cadeautje uitzoeken. Hij vond een blauwe bril met rode glazen het aller mooist. Daarna ging Jord uitdelen. Het eerste kindje haalde de komkommer van de knakworst, de volgende wilde helemaal niet, weer een anti-groente kind en zo ging het verder. Tja, sorry hoor maar verantwoord trakteren is best lastig. Maar uit eindelijk kregen we toch de meesten aan de komkommer. Kortom een geslaagd feestje voor ons varkentje. Thuis wel weer een eenzaam gevoel, zo zonder de kinderen om me heen. Ik geloof dat ik toch niet helemaal de oude ben en heb toch nog erg last van mezelf. Met tranen in mijn ogen in de auto om de kinderen weer op te halen. Ben echt op. Misschien komt het ook wel doordat we nu op een afstandelijke manier qua familie en vrienden een verjaardagsfeestje moesten vieren. En het is niet niks eerst overspannen en daarna emigreren. “Normale mensen” zouden dat al moeilijk vinden en een HSP heeft helemaal veel tijd nodig om weer een balans te vinden. Gelukkig ziet Arno dit ook, dus aan hem heb ik veel steun. Sofie had eindelijk het meisje uit de andere klas zover dat ze bij ons kon spelen. Leuk meisje en het spelen ging aardig. Jill leerde Sofie hoe ze een koprol boven het water kan maken. Eng van die kleine meisjes die vlak van de rand salto’s gaan maken. De kunst van het loslaten… Jill d’r vader is marinier en de kazerne is vlakbij. Iets na 15 uur kwam hij mevrouw halen. Zes vlechtjes meer in haar haar, Sofie leert voor kapper en doet dit echt netjes. Bij het afscheid mocht Jill ook nog twee armbandjes en een ringetje. Dit is iets nieuws van Sofie. Als er iemand gespeeld heeft mag deze iets “kostbaars” uitkiezen. Echt lief. Nadat Jill weg was moesten we nog even oefenen met woordjes van “Veilig en Vlot”. Anders wordt juf Paula boos op ons. Donderdag moet ik op het matje komen, want ik heb het een beetje verwaarloosd. Roos is sinds gister begonnen met lezen. Ze leest nu een AV1 boekje over Raar haar. Met een beetje hulp lukt het haar om voor het slapen gaan een bladzijde te lezen. Echt super. Oh en nog niet wereldkundig gemaakt, maar Roos heeft haar veterstrikdiploma gehaald. Niet dat we schoenen hebben met veters, maar je kan het maar alvast hebben hè. 

Allemaal weer naar school

Zaterdag 5 februari 2011

Arno samen met Sofie naar de NAPA voor een nieuwe accu. De NAPA valt op door hun pick-up met een baseballpet boven op het dak. En het is handig dat we ook Tele Curacao soms kijken, zo zagen we een reclame van NAPA en dan weet je meteen dat zo’n winkel accu’s verkoopt. We kijken geregeld de Telenoticias en worden helemaal vrolijk van het uiterlijk van de nieuwslezer. Echt een gezellig uitziende omvangrijke man met een grijns van oor tot oor. Voor de schoolkrant van de Regenboogschool, de Kameleon, maken we elke editie een kolom "Reporters uit de West". Hierin schrijven we elke keer een stukje over onze belevenissen op Curaçao.

Reporters uit de west deel 2

In de vorige schoolkrant hebben jullie kunnen lezen dat wij voor 2,5 jaar verhuizen naar Curacao. Elke schoolkrant zullen wij iets vertellen over ons leven op dit eiland. Dit keer zal het gaan over onze nieuwe school. We zitten op de Schroederschool, dit is een Nederlandse school met vooral kinderen die net als wij voor enkele jaren op Curacao wonen. Net als bij jullie hebben wij groepen 1 en 2 samen. Wij hebben drie groepen 1/2. Bij de kleuterklassen hebben jullie om de week speelgoedmiddag. Hier hebben we een keer in de maand speelgoeddag. Sofie zit bij deelschool 2, dat zijn de groepen 3, 4 en 5. Net als bij jullie is er dan geen speelgoedmiddag. Wij mogen wel speelgoed van huis meenemen, zoals knikkers, spingtouwen en elastieken. Dit mocht eerst niet, maar dit hebben ze pas veranderd. 

De school begint vroeg, om 7.10 begint de les. Om 6 uur staan we op om brood te eten. Om 6.45 uur gaan we met de auto naar school en zijn om 12.30 uur uit. We eten twee keer op school, om 8.30 en om 11 uur. We hebben koeltasjes waar limonade, water, koek, brood en soms groente of fruit in zit. We hebben geen kapstokken op school, want het is hier zo warm dat we geen jassen dragen. We dragen ook geen sokken, truien, leggings of lange broeken. We hoeven alleen 's-ochtends naar school. Als we thuiskomen eten we warm en daarna kunnen we spelen. Het is heel fijn dat we maar een keer naar school moeten. De schooldag is wel iets langer, maar daarna heb je 's-middags meer tijd voor clubjes of speelafspraakjes.

Zondag 6 februari 2011

Roos heeft vandaag een dagje in haar kamer als beter wordt actie. Sofie verwendt haar als een zustertje. Roos ligt lekker in bed en luistert Pluk van de Petteflet. Ze geniet er echt van. Kruik op haar buik en een zus die soms de leesboekjes ververst. Even moest ze het zonder haar zuster stellen, want die ging gezellig met moeders naar de Centrum supermarkt lopen. Dit ik nog geen een keer gedaan en het is prima te doen. Nadeel is wel dat je altijd meer koopt dan je wilt. Dus werden de tassen nogal zwaar om te tillen. Het ging en Sofie genoot er volgens mij ook van. Op een kassabon kan je goed zien hoe de taal hier werkt. Het is zowel in spraak als op een bonnetje een mix van Engels, Nederlands, Papiaments, Spaans en Portugees; Peanut butter, Manzana concentrado,  Komkommer, Tomatie.

Maandag 7 februari 2011

Roos heeft geen koorts meer, maar we houden haar nog een dagje thuis. Kijken of dat goed gaat. Ze vindt het heerlijk om even alleen onverdeelde aandacht van mama te krijgen, Sofie en Jord moesten namelijk wel naar school. Sofie was het er niet echt mee eens. Die vindt dat als een iemand thuis mag blijven, iedereen thuis mag blijven. Raar dat wij het daar niet mee eens zijn, zeg. Jord schreeuwde met het afscheid nemen van vaders de hele klas blij elkaar. Dus dat was voor vader en zoon niet zo leuk. Meneertje heeft het moeilijk met het alleen achterblijven. Moet toch gaan slijten, want na de zomervakantie willen we hem nog een dag extra naar de Nijntje doen. Arno belde op over het afscheid nemen en vertelde meteen dat Mikke, een klasgenootje, met Sofie komt spelen. Handig om te weten, want we eten warm en dan kan ik daar meteen rekening mee houden. We aten sate, komkommer, paprika en dus nu met extra stokbrood en sate saus. Was goed, want Mikke is een goede eter. Ze is jonger dan Sofie, maar steekt een stuk boven haar uit. Vader en moeder zijn ook groot. Het was erg gezellig. De drie dames hebben aan tafel kettingen gemaakt en Jord speelde lekker in de speelhoek met zijn auto’s. Er werd ook gezwommen. We hebben een plastic slee mee genomen en daar gaan ze op staan om van de onderwaterglijbaan te roetsjen. De owg is het stuk tussen het ondiepe en het diepe gedeelte van het zwembad. Het sleetje is zo’n plastic pannenkoek met een handvat tussen de benen. Toen Mikke d’r moeder kwam wilde ze niet mee, de dames waren na 3,5 uur nog niet klaar met spelen. Dat is een goed teken. Dus gingen moeders nog even kletsen. Volgende week ga ik met enkele moeders en vriendinnen uit eten en daar is Mikke d’r moeder ook bij.

Dinsdag 8 februari 2011

Jord werd om 5.30 wakker met de fijne melding dat hij honger had. Mannetje een boterham en drinken gegeven. Toen het op was ging hij weer naar bed en de dames zaten net aan tafel.  Jord vlak voor tijd uit bed gehaald en aangekleed.  De eerste keer dat we gezamenlijk met twee auto’s wegrijden. Morgen mag Arno doorrijden, hij wachtte nu op me en dat geeft mij een irritant gevoel. Lief bedoeld, maar ik raak geïrriteerd van in colonne rijden. Dat merkte ik vorige week ook met Willemien toen we achter elkaar naar school reden na onze koffie-date. De dames gaan vandaag weer gezamenlijk naar school. Roos lijkt er echt weer zin in te hebben. Het afscheid nemen ging ook redelijk goed. Moeders met Jord weer racen om op tijd thuis te zijn voor Cecilia. Het lijkt op dinsdag en vrijdag ook echt drukker te zijn. Gelukkig was Arno tussen de middag op tijd thuis, want terug stonden we eerst al 10 minuten voor school in de rij om überhaupt weg te rijden. Toen Cicilia er nog was ben ik samen met Jord naar de supermarkt gelopen. Aan de straat staat een postbus, daar mocht Jord een hele lading brieven in stoppen. Allemaal regeldingen voor Nederland. SVB ivm mogelijke recht op kinderbijslag en Belastingdienst.  Het bleek dat we nog voorlopige teruggave krijgen, dit wilden we stopzetten. Kan dat niet via internet als je in het buitenland woont. Moet je bellen naar NL. Leuke dure grap. Dus heb ik een brief gestuurd naar Belastingdienst Buitenland. Hopen dat ze daar wel per mail op reageren, want dat kantoor had ook geen emailadres. Roos vond dat ze vanmiddag een verjaardagspartijtje had, maar we hebben geen uitnodiging. Volgens Roos waren die op en ze mocht wel komen. Wat doe je dan in zo’n geval… Normaliter vragen aan de ouders, maar vandaag mochten de meiden geen speelafspraakjes maken want we zouden skypen met jarige oma. Oma is 65 geworden. En Roos is net ziek geweest en heeft donderdag ook al een feestje, dus dat was reden te meer om het even te laten varen. Geloof dat ze het niet heel erg vond. Morgen zullen we wel horen of ze het echt gemist heeft. Het was weer een Mc Donalds feestje.

Woensdag 9 februari 2011

Nu Jord op school is kan ik even ongestoord shoppen in de speelgoedwinkel. Opa Joop en oma Elly storten geld zodat ik een cadeautje kan kopen. Jord begon deze week opeens met kleine lego te spelen. Met enorm veel fantasie maakte hij een raket en een vliegtuig. Dus heb ik nu een basisdoos gekocht met allemaal stukjes zonder moeilijke bouwpakketten voor supersonische vliegtuigen. Namens onszelf heb ik van Duplo een Cars vrachtauto gekocht waar hij dan weer zijn kleine Cars autootjes (die ik al eerder met oma Hetty heb gekocht) in kan rijden. Met het ophalen van Jord liep hij mank. Hij was met gymmen van een hoogte gesprongen en verkeerd terecht gekomen. Als ik druk doet het geen pijn. Als ik aan zijn tenen trek doet het ook geen pijn. Zijn been kan ik alle kanten opdraaien. Het mank lopen duurde enkele dagen, maandag ging het al beter. Sofie ging na school spelen bij Jet. Deze afspraak was vorige week al gemaakt. Met het brengen naar school vond Sofie het een beetje spannend, want ze zei bij voorbaat al dat ze niet zo lang wilde spelen. Met de moeder afgesproken dat ik haar om 15 uur zou halen. Erg grappig dat je hier dus een middagje een speelafspraakje ruim 20 kilometer verderop heb. Dat zou in Nederland toch niet echt gebeuren in de Randstad. Het was allemaal goed gegaan, ze had tosti’s gegeten, niet gezwommen en bingo gespeeld. Met het ophalen wilden Jord en Roos ook nog even in de boom klimmen, dus er zaten een paar aapjes in de boom. ’s-Avonds kreeg mevrouw weer tosti, want die afspraak had ik met Roos gister al gemaakt. Roos wilde gisteravond tosti, maar het werden poffertjes. Toen de kinders op bed lagen gingen vader en moeder op BVN, het Beste van Vlaanderen en Nederland, Boer zoekt vrouw kijken. We kijken weinig tv, maar BZV kijken we elke woensdag.

Donderdag 10 februari 2011

Roos had vandaag een verjaardagsfeestje van haar liefje, Tobe. Echt een schattig jongetje. Het feestje was op het Verkeerspark en zijn broer Ebube, die bij Sofie in de klas zit, had gezegd dat Sofie ook mocht komen. Dus we hebben wel de fietsjes van allemaal meegenomen, maar wel duidelijk gezegd dat het misschien mag. En als het niet kan, dat Sofie en Jord samen met mama naar de dierentuin gaan. Nou, het mocht van de schoonfamilie van Roos haha. Toch wilde ik even dat Roos ook alleen zou zijn, maar dat wilde Roos niet. Dus gingen we niet naar de dierentuin. Vonden Sofie en Jord ook helemaal niet erg. Ik heb weer een moeder leren kennen. De moeder van Gustaaf en die blijkt ook dinsdag in het eetclubje te zitten. Van de negen vrouwen die er meegaan ken ik er nu vijf, dat is incl. mezelf. Jord begint nu echt te beseffen dat hij binnenkort ook jarig is en was zeer geïnteresseerd in Tobe’s cadeautjes. Hij deed allemaal ideeën op. Tobe’s vader is Jord’s vriend. Jord vond hem op school al leuk als we wachten op Roos. Bij het naar huis gaan kregen alle kinderen een lollie waar een lichtje in zit. Jord ook, zijn grote vriend stond erop. Grappig zoals je met sommige ouders en kinderen meteen een klik hebt.

Vrijdag 11 februari 2011

De kinderen zijn moe. Tot nu toe is dit meestal op vrijdag. Roos leeft op als je zegt vanmiddag is het weekend, maar dit keer zei ze dat ze morgen ook naar school wilt. Er is morgen opendag, dus in principe kan ze naar school. Maar dat gaan we niet doen. We hebben twee andere leuke dingen op het programma staan. De school inventariseert nu al welke kinderen er na de zomervakantie nog op school blijven. Omdat wij geen 10-minuten gesprek met Jord en Roos hun juf hebben, we hebben tenslotte net een intake gesprek gehad, vragen ze het nu. Ik zei tegen juf Nicole als grapje; “Als jij lief blijft doen, blijft Roos”. Was niet zo’n goeie grap, want de juf vertelde dat ze na jaren gaat stoppen i.v.m. werk van haar man. Dus waarschijnlijk krijgt Roos een nieuwe juf na de zomervakantie. Is ze na een hobbel net gewend aan deze juf, krijgt ze weer een nieuwe. We zullen zien en wie weet wordt het wel een enorme lieve juf. We zeggen in ieder geval nog niks tegen Roos hierover. 

Week 8 in Curaçao

Maandag 31 januari 2011

De derde boeking is binnen. Familie Polman komt begin juni. Erg leuk vooral dat er dan visite uit Nederland is op Roos haar vijfde verjaardag. Het boekingskantoor krijgt het nog druk. Paul en IJske met Sofie haar verjaardag in maart. Waarschijnlijk komt neef Marc en zijn harem uit Amerika ergens dit jaar ook nog langs. Met de herfstvakantie misschien Hanzo, ook weer vijf slapers. Half november wil Hetty komen om de intocht van de Sint mee te maken. En hopelijk met de kerstvakantie vriendin Jolanda met Rob en Noortje. Zelfs al toezeggingen voor februari 2012 gekregen van Joop & Elly. Tjoh, we krijgen het echt druk. We moeten het appartement maar eens even gaan opruimen. We hebben alleen nog niet iedereen verteld dat we enge monsters in de tuin hebben.  Sofie is ziek. Roos en Jord werden door Arno naar school gebracht. Sofie wil nu ze ziek is graag schooltje spelen en schilderen. Ze hadden van Sinterklaas een bord gekregen om zelf te versieren, dus dat werd gedaan.

Dinsdag 1 februari 2011

Vanochtend gebeld naar school dat Roos nu ook koorts heeft. Ze moest wel huilen, want ze  wilde wel. Op zich dachten we dat dit een goed tekenen is. School vind ze leuk, maar later deze week bleek het iets gecompliceerder te liggen. Vandaag was het Roos haar beurt om het bord te gaan schilderen. Het werd een behoorlijke Picasso en vooral madam zat onder. Sofie, nog steeds niet beter, ging ook even schilderen. Alleen bleek later dat 70 cm naast het kleed de tafel mee geschilderd was. Heerlijk zieke kinderen die actief ziek zijn. L’histoire se repete. Arno wilde vroeger als hij ziek was alleen maar slapen en ik moest geëntertaind worden of speelde zelf voor entertainer. ’s-Avond hoorde Arno Roos huilen. Toen hij ging kijken was ze aan het slapen. Het huilen was dus in haar slaap. Hij heeft haar uit bed gehaald om te plassen, maar ze had zelf niet in de gaten dat ze huilde. We weten dus ook niet waarom ze huilde. To be continued…

Woensdag 2 februari 2011

Tijdens het skypen met Esmee, die was bij opa en oma was, vertelde Vanessa dat Esmee zegt dat wij op vakantie wonen. Roos op haal beurt zegt dat wij in Nederland wonen en dat we hier op schoolvakantie zijn. Twee dames van bijna vijf hebben zo hun eigen ideeën over het feit dat wij in Curaçao wonen. Grappig hoe de dames zo hun eigen uitleg hebben. Jord wilde zijn eigen bord niet schilderen, dus Sofie was zo vriendelijk om een Bob de Bouwer voor hem te schilderen. Bij thuiskomst dacht Arno zelfs dat moeder het had geschilderd zo mooi had Sofie het gedaan.

Vandaag is tante Sandra 28 geworden, dus gingen we een verjaardagskypeje doen. Tijdens het skypen werd Roos opeens stil en verdrietig. Ze kroop bijna in me. Later kwam alles eruit. Ze mist Nederland, maar vooral haar vriendjes, de juf en school. Ze heeft ook gelijk, want de Regenboogschool is ook wel een hele erge leuke school. Zeer gemoedelijk. De school hier is elitair en vooral bij de kinderen die Roos leuk vindt, de zesjarigen, krijgt ze geen aansluiting. Terwijl in Nederland Roos gewoon met oudste kleuters speelde. De juffen kan je ook niet vergelijken, totaal andere types. Na doorvragen bleek dat Roos zich niet gehoord voelt door juf Nicole. Grappig, want Roos heeft toen Hetty hier was een droom verteld aan de juf. Dat Roos en Jord een krokodil in de tuin hadden die hun naderde en mama hoorde hun niet roepen. Dit ging dus misschien niet om mama, maar om juf. Met de juf heb ik die droom al besproken, maar ik dacht alleen ik ga beter naar Roos luisteren. Bij navragen blijkt dat Roos ook ratelt tegen de juf, zonder eerst te wachten tot ze de aandacht van de juf heeft. Arno vertelde haar dat juf net zo is als papa. Bij papa moet je ook z’n naam zeggen en wachten tot hij kijkt. Roos vond dat grappig. Verder hebben we het gehad over de kindjes die ze leuk vindt en haar juist wegduwen (niet fysiek) Ik geloof dat het uitgebreide gesprek wel een opluchting voor haar was.

Donderdag 3 februari 2011

Nu iedereen beter is kunnen we voor het eerst met twee auto's weg, dachten we. Arno heeft van het weekend nl. zijn Nissan Frontier gekregen, een pick-up met dubbele cabine. Helaas werd dit het niet...de auto wilde niet starten. Dus met vertraging, eerst Arno naar zijn werk gebracht en daarna de meiden naar school. Morgen komt de wegenwacht. Voor de tweede achter een volgende dag  stroomstoring. Het duurt niet uren, maar het is wel vervelend mocht je weg moeten. We hebben een soort Fort Knox, maar dan met veel elektrische deuren en geen noodaggregaat. De sleutels op het voorhek doen het niet, mocht de remote van de automaat het niet doen dan kan je niks beginnen. De tweede remote van de garagedeur is ook stuk, dus we gaan de verhuurder eens even verwittigen. Roos was naar school, want had geen koorts, maar bij het ophalen voelde ze toch erg warm. Thuis bleek ze 38,5 te hebben. Was dus nog niet uitgeziekt. Ze was heel verdrietig, niet omdat ze ziek is maar omdat ze bang is dat ze nu niet naar Tobe’s feestje kan. Dat moet wel lukken, want dat is pas over een week. Het is best lastig om een zieke uit het zwembad te houden. Dus doen we het niet. De enige afspraak die we hebben is dat ze heel even in het water mogen, snel afdrogen en niet in de volle zon mogen.

Vrijdag 4 februari 2011

Sofie maakt drama dat ze alleen naar school moet. Roos heeft nog steeds koorts en Jord heeft geen school. Het feit dat papa haar soulmate is helpt ook niet echt. Papa moet ook elke dag werken en mama blijft thuis. Met tegenzin accepteert het. Sofie is op school een dansje in het geheim aan het oefenen voor het Pleinfeest op zaterdag 26 februari. In Nederland worden zulke dingen gewoon doordeweeks georganiseerd, hier offeren ze er een dag van je weekend voor op. Net als verjaardagspartijtjes van schoolvriendjes in het weekend, zijn hier heel gewoon. Komt denk ik doordat je geen familie etc. heb, dan wordt dat gebruikelijk.

Nu Roos thuis is kunnen we mooi een verjaardagskype doen voor ons nichtje Jylte. Met het tijdsverschil van 5 uur met Nederland waren we net online na hun schooldag. Lang zal ze leven gezongen. Dit keer ging het beter met Roos i.t.t. het skypen met tante Sandra (lees de tekst van 2 februari) Jylte heeft een roze Vtech Kidizoom gekregen. Dat is grappig, want die heeft Sofie ook. We wilden een foto van haar maken terwijl ze aan het skypen is, maar helaas was het geheugen vol en de batterij leeg. Volgende keer beter. Rond 9 uur kwam de wegenwacht meneer. Hij gaf de auto een jump-start en hij liep weer. Kostte; ongeveer 15 euro. De motor heb ik 45 minuten laten draaien, maar 's-middags toen Arno na de lunch met zijn eigen auto weg wilde naar zijn werk...deed ie niks. Balen!! To be continued.