Ayo Curacao

Misschien heeft het al een beetje gegonsd en vraag je je af klopt het nou wel of niet....
en ja het klopt!
Een deel van ons gezin gaat van de zomer weer verhuizen naar Nederland (Karin, Sofie, Roos, Jord en hond Lucky) En nee er is niks mis met ons huwelijk. Dit is zelfs een liefdevol besluit. Eigenlijk zouden we van de zomer op vakantie naar NL gaan. Ons huis in NL staat sinds maart leeg. De echte Caribische hitte moet nog komen en niet iedereen gedijt hier goed op. Dus stelde Arno voor, is het niet verstandiger als jij met de kinderen naar NL gaat. Is het huis weer bewoond, heb jij niet zo veel last van de warmte, kunnen de kinderen het schoolseizoen starten op de Regenboogschool en blijf ik tot de kerst op Curaçao. Dit laatste is natuurlijk voor het gezinnetje wat minder, maar Arno vliegt 1 keer per maand naar NL tot de kerst.
Voor het huis hier op Curaçao moet nu nog een nieuwe huurder zich melden, tot die tijd blijft Arno erin wonen. De spullen staan te koop op de Curaçaose marktplaats. En wat niet wordt verkocht gaat mee of geven we weg aan Ayudo Social, de kerk en andere gelukkigen.

Natuurlijk gaan we Curaçao missen, want het is een heerlijk eiland, mooie standen, lekker altijd buiten, mooie natuur, fantastisch groot huis, grote tuin, heerlijk zwembad. Maar...NL is ook mooi, lekkere seizoenen (die mis je pas als je weg bent...net als die regenbuien :-) De kinderen missen de sneeuw en het ijs. En ook zij zeggen in NL missen we Curaçao en op Curaçao missen we NL. Dus wie weet zal er ooit een hier stage gaan lopen of werken. In ieder geval zullen we zeker nog een keer naar Curaçao gaan, op vakantie. Maar ons hart en leven ligt meer in NL.

Dus vanaf 29 juli zullen jullie ons weer treffen in NL, al dan niet compleet als gezinnetje en v.a. de kerst weer compleet als gezin.

Maar...nu eerst nog even genieten van al het leuks van Curaçao.
Bijv. los achterin de pickup bak om houtjes te sprokkelen voor de BBQ!

Paasvakantie in Suriland

Je denkt als je geen reacties krijgt op je blog dat het niet gelezen wordt, maar de reacties kwamen juist omdat er geen nieuwe blog op stond. Sorry van de verwaarlozing, hier een berichtje over onze afgelopen vakantie in Suriname. Klik op de link's voor de impressies van onze overnachtingen.

Het leek ons leuk, nu we toch in de buurt zijn, om eens wat meer te weten te komen van het land waar veel landgenoten vandaan komen. Dus boekten wij een ticket naar Suriname en planden zelf onze reis. Gezien onze ervaring in Zuid-Amerika met onze wereldreis in ons achterhoofd moest dat toch lukken, enige verschil is dat je nu verantwoordelijk bent voor 3 minimensjes. Dus zochten we het internet af naar kindvriendelijke accommodaties. Het enige wat deze vakantie, 12 dagen, tegenviel was de heenreis. Marc, mijn grote neef uit Amerika verbleef met gezin in ons huis en zette ons af op Hato. We hadden 8 uur vertraging op Hato. De kinderen hebben zich voorbeeldig gedragen. Spelletjes gedaan, op de i-Pad (die na deze vakantie een ster heeft zo groot als een spinnenweb van een tarantula) en de winkeltjes bekeken. Om half 12 reden we met Marc weg en om half 4 's-nachts lagen we in ons bedje. En dat voor een vliegreis van 4 uur. Nou ja, we werden liefdevol ontvangen door Lloyd, de eigenaar van Kekemba resort in Paramaribo. Het huisje, nr. 11 -mocht ooit iemand willen boeken- was echt fantastisch. Om 9 uur 's-ochtends was toch echt iedereen uitgeslapen en moest het zwembad getest worden. We hadden en heerlijke porch (veranda) met uitzicht op zwembad, hangmatten, mooie tuin. En wat hebben ze hier een hoge bomen vergeleken met Curaçao en Nederland. En 's-middags ontdekte we in een boom, net aan de rand van de tuin een LUIAARD. Gaan veel mensen helemaal voor naar het binnenland en wij zien een aap vlakbij onze tuin. Het huisje ligt aan de rand van Paramaribo, aan de Cultuurtuin en de Zoo. Daar moesten we natuurlijk ook een dagje naar toe. Achter het resort loopt een paadje en zo kom je bij de achter ingang van de dierentuin, ideaal voor met kleine kinderen. Een hele mooie dierentuin, waar we de eerste blauwe vlinder -in het wild- voorbij zagen komen, zo groot als je hand. Fantastisch. In groot deel van de dierentuin is ingericht als speeltuin en er was zelfs een mevrouw die professioneel schminkte. Arno is dinsdags lopend richting het centrum gegaan om onze volgende overnachting te betalen. Hij vertrok toen het bewolkt was en kwam terug in een zeer nat t-shirt (niet van de regen..) Toen hij het t-shirt uittrok had hij zowaar een permanent t-shirt; meneer was verbrand. Stond erg mooi ehum. Drie huizen naast het ressort is een minimarket, met hele aardige eigenaren. Iedereen maakt hier een praatje met je en zwaait naar je. Echt een heel warm bad om zo ontvangen te worden. Heel anders dan Curaçao, dat is toch afstandelijker als je een vreemde bent, meer stads.
Na 3 nachtjes Paramaribo gingen we met een huurauto richting Cola Kreek. De naam zegt het al; een beek met een bruine tint. Daar bleven we 2 nachten. Super leuk voor de kinderen, met glijbanen die uitmonden in cola-water. Echt jungle sfeer. Niet te eng voor de kindjes, dus precies goed. Wel 's-avonds laat met het eten buiten gezeten, lange kleren aan voor de muggen maar dat viel mee. Met uitzicht op een veld vol vuurvliegjes, krekel geluiden, vlinders, mooie vogels en Sofie heeft nog een klein aapje gezien.
Daarna gingen we naar Domburg, weer richting Paramaribo. Daar verbleven we 3 nachten bij Surinat, ook weer ontzettende lieve gastheren met dito enthousiaste honden. Hele mooie tuin, met pompelmoenen. We konden er vissen in de tuin, klein speeltuintje, zwembad, achter ons huisje een sloot waar kleine krokodillen zwemmen (niet gezien helaas) wel kikkervisjes gevangen. En wederom in een boom een luiaard zien hangen. We zijn een dagje naar Lelydorp gegaan, eerst gegeten bij een Warung en daarna paaseieren gezocht in de vlindertuin. Helaas waren de daagjes zo weer om, dus moesten we weer onze biezen pakken om te verkassen naar onze eindhalte Kekemba. Van Domburg naar Paramaribo langs de Suriname rivier gereden, wat een soort hoog Vecht gehalte heeft. Bij Kekemba voelde het meteen als thuis komen. Gastheer John en Lloyd hadden ons huisje weer netjes gemaakt, maar dit keer stond er opeens een half afgebouwd huisje waar eerst enkel een overkapping was. Tjee wat kunnen bouwmannen hier hard werken zeg. In Paramaribo hebben we het centrum verkend, zijn naar de Palmentuin geweest, een blik geworpen in de centrale markt -dit vonden we niet zo jippie voor de kinderen, zijn nog naar de overkant gereden over de hele hoge brug, Fort Amsterdam bekeken, weer dagje dierentuin gedaan. En toen was de vakantie al weer voorbij.
Suriname is een mooi land, vriendelijke mensen, heerlijk eten, nog wel weer een stuk armer, maar ondanks de armoede altijd hartelijke mensen. Wel veel regen gehad, maar er totaal geen last van gehad. Koele nachten, waardoor het overdag niet gigantisch warm aanvoelde -tenzij de zon door kwam en er even geen wolken waren. Mooie natuur en ja, Suriname heeft zeker een plekje veroverd in onze harten. En Cola Kreek bij de kinderen.

Kleine kinderen worden groot

Inmiddels is onze kleinste dushi leerplichtig (leerplicht is op Korsou v.a. 4 jaar i.t.t. NL v.a. 5 jaar) Dus vlak voor de Carnavalsvakantie heeft meneer 2 dagen meegedraaid op de school van zijn grote zussen. Helemaal stoer natuurlijk.
De Carnavalsvakantie bleven we op het eiland. Soms een middagje strand, maar voornamelijk thuis lekker spelen en zwemmen. Natuurlijk stond de vakantie ook in het teken van Carnaval;

Dus gingen we naar de paardenparade...waar zelfs de hoeven geverfd waren, zodat het leek of de paarden nagellak op hadden...

 De kinderparade...

 De Gran Marcha (grote optocht)

En dan hebben we nog alle afscheidsparades...maar ja toen was ook ons Jordje jarig, dus we hebben niet alle parades meegemaakt. Jord heeft thuis een paar kindjes plus ouders uitgenodigd en zo werd het toch een leuk verjaardagsfeestje met semi-familie. Met het gezin zijn we een dagje naar het Kunuku aqua resort gegaan, waar lekker gezwommen en gegeten werd. En natuurlijk veelvuldig gebruik gemaakt werd van de waterglijbaan. Sofie heeft voor het eerst bij een vriendinnetje gelogeerd en Roos vond dat het met 5 jaar hoogste tijd werd om te beginnen aan AVI 3 en AVI 4 boekjes. Dus met recht...kleine kindjes worden groot....
Toen we maandag in de auto naar school zaten en Sofie twijfelde wat ze wilde vertellen in de groep. Ze besloot dat het leukste van de vakantie was dat er zoveel kolibries in de tuin zitten. Tja dan zijn onze liefjes nog zo onschuldig en vertederend klein...

2011-2012

Hier weer een update vanuit dushi Korsou
(speciale uitleg voor de digibeten; op onderstreepte of gekleurde tekst moet geklikt worden voor meer info)

SubStation Curacao had in november 2011 een ticket voor twee personen op een onbekende locatie op Curacao verstopt. Samen met Dolfijn FM kondigde ze elke dag hints aan op radio en via de Facebook-pagina van Substation die moesten leiden tot de locatie van de ticket. Bij de eerste ticket vonden we het voornamelijk leuk om de hints te ontcijferen. Maar toen de ticket gevonden was op de plek waar Arno al 4 dagen eerder gezocht had, in de oude yellow submarine op de parkeerplaats bij Jan Thiel, baalden we zo dat we vonden dat de 2e ticket voor ons moest worden. Dus met die instelling stond Arno voor en na zijn werk op allerlei plekken te zoeken. Vrouwlief hield de radio en facebooktips in de gaten en belde manlief voor de exacte locatie. Tja en met zo'n instelling zit er niks anders op: We've got 'em. Klik hier voor het radioverslag en voor foto's moet je even Arno's facebookpagina afstruinen tot nov 2011.  Zo'n ticket is niet niks, het is namelijk een kleine 1100 euro waard. Toch leuk voor een een combi van buitensport en denksport. De sub gaat 300 meter diep, dus da's wel bijzonder. Sofie mag met Arno mee, maar misschien slaat ze toch even over en dan mag waarschijnlijk opa Paul. Leuk he, Paul om dit zo via het blog te lezen ;-)

Roos heeft voor kerstvakantie in een keer haar A- en B-diploma gehaald. En niet normaal in een zwembad, nee mevrouw heeft haar diploma's in de zee gehaald. Echt heel ander sfeertje dan zo'n vies warm zwembad in NL. Als kado kreeg ze van oma zwemmen met de dolfijnen.

In de kerstvakantie zijn we een paar dagen naar Bonaire gegaan. We sliepen in het pocahontas-huis van Arno's collega die in Bonaire werkt. Super eiland, mooie natuur en rustig! Zeker een plek om naar terug te gaan als er meer gefietst, wandelt en snorkelt kan worden. Trouwens Bonaire klinkt vanuit NL heel ver, maar hier is het een vluchtje van 15 minuten. Je bent meer tijd kwijt qua inchecken, dan qua vliegen. Oud- en nieuw hebben we thuis (Korsou) gevierd, want dat kan je honden hier niet aandoen om weg te zijn. Vanaf de kerst tot half januari wordt je hier getrakteerd op knalvuurwerk. En dan niet dat goedgekeurde vuurwerk uit NL, nee echt giga vuurwerk waarbij je oordopjes nodig hebt. Bedrijven houden in de week voor de 31ste pagara's om hun medewerkers te trakteren (en de rest van het eiland) op een goed uiteinde. Echt iets voor Ard en Berry. 

In de vakantie, weekenden en avonden hebben we tijd om onze energie in internet te stoppen en we proudly present 2 website's. Arno, Reinoud en Hanzo zijn het brein achter www.ClubKasVuller.nl en Karin is het brein achter www.Buurtspeeltuin.nl En het zou nou leuk zijn als jullie niet alleen dit lezen, maar ook actief hier gebruik van maken. We doen dit niet voor het geld, maar meer voor de lol. Kijk en laat weten wat je er van vindt/wat er moet veranderen...

Na de kerstvakantie kreeg Sofie een leestoets. Toen ze overging van groep 3 naar 4 haalde ze net niet leesniveau eind groep 3. Mevrouw heeft het lezen nu ontdekt en leest AVI6-7. Super dus. En er is in het gezin nog een boekenwurm...Roos zit dan wel in groep 2, maar mevrouw lees met gemak AVI2-3. Als ze op de wc zit leest ze even een boekje uit.

Jord heeft zaterdag zijn 3e zwemles en moet voor het eerst met kleren aan zwemmen. Een zwembad heeft zo zijn voordeel. Niet alleen dat hij met zijn drie jaar al super zwemt, maar ook dat je even dagelijks spelenderwijs kan oefenen met het 'met kleren aan zwemmen'.  Jord vindt zwemmen in zee niet zo leuk, dus hij krijgt zwemles bij zwemjuf Marja thuis. Een nieuwe fase breekt aan, want meneer gaat 8 februari afscheid nemen van de peuterschool. Groep 1 here I come!!